Vedic concept of Creation from the 'navel' and the sound of 'damaru' (Tamil)- Part 3

பிற கட்டுரைகள் : 
Part 1:அடி முடி காணா அதிசயம்: பிரபஞ்சத்தின் ஒரு பரிமாணம்
Part 2: வேதம் கூறும் பிரபஞ்சவியலில் சிவனும் விஷ்ணுவும் முக்தியும்
Part 3: பிரபஞ்சவியலில் உடுக்கை ஒலியும் கொப்பூழ் தாமரையும்
Part 4: பிரபஞ்சம் செல்லும் பாதையும் பித்ரு காரியத்தின் அவசியமும்
Part 5: பூமி செல்லும் திசையும், வைகுண்ட ஏகாதசியும், மகா சிவராத்திரியும்

பிரபஞ்சவியலில் உடுக்கை ஒலியும் கொப்பூழ் தாமரையும்

எண்ணிலடங்கா பிரபஞ்சங்கள் சுழல் பாதையில் சென்று கொண்டிருக்கின்றன. அவை கால் பங்கு தோன்றும் நிலையிலும், (manifest form) மீதி முக்கால் பங்கு தோற்றம் இல்லா நிலையிலும் இருக்கின்றன என்றும் பார்த்தோம். இவை அனைத்தும் பாதுகாப்பாக இருக்கின்றன என்பதை சக்கரத்தாழ்வாராகவும், இவை அனைத்திலும் யோகேஸ்வரனாக அந்தப் பரம் பொருள் இருக்கின்றான் என்பதை யோக நரசிம்ஹர் நிலை கொண்டிருப்பதிலும் காணலாம்.

முடிவில்லா இப் பிரபஞ்சங்கள் எந்நேரமும் இயக்கத்தில் இருக்கின்றன என்பதை நடராஜர் உருவில் காண்கிறோம். ரிக் வேதத்தில் சொல்லப்படும் பிரபஞ்சப் படைப்பு பற்றிய பாடலானது இருளிலும், தோற்றமில்லா நிலையிலும் தொடர்ந்து இந்த இயக்கம் நடந்து கொண்டிருப்பதைக் கூறுகிறது. தோன்றும் பிரபஞ்சத்திலும் இயக்கம் நடக்கிறது. தோற்றம் இல்லாப் பிரபஞ்சத்திலும் (unmanifest) நம் அறிவுக்கு எட்டாத நிலையில் இயக்கம் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. இந்த இயக்கம் அணுவிலும் காணப்படுகிறது. பிரம்மாண்டத்திலும் காணப்படுகிறது. தோன்றும் பிரபஞ்சத்திலும், ஜடப் பொருளிலும், அணுவுக்குள் அணுவாகவும் ஓயாமல் இயங்கிக்கொண்டே இருக்கிறது– என்னும் இவை அனைத்தையும் காட்டுவது நடராஜத் தத்துவமே.

இடைவிடாத இயக்க நிலையை உணர்ந்துள்ள அறிவியலார், அந்த இயக்கத்தை நடராஜர் உருவில் என்றோ நாம் அறிந்துள்ளோம் என்பதை ஆமோதித்து, ஜெனீவாவில் உள்ள நுண்ணணு ஆராய்ச்சி மையமான CERN கழகக் கட்டடத்தின் முன்புறம் இரண்டு மீட்டர் உயரமுள்ள நடராஜர் சிலையை நிறுவியுள்ளனர். உருவ வழிபாட்டினை இகழ்ச்சியாகப் பார்க்கும் இன்றைய உலகில் அறிஞர்களும், அறிவியலாரும் இவற்றின் பின் அமைத்துள்ள அரும் பெரும் கருத்துக்களை உணர ஆரம்பித்துள்ளனர் என்பதற்கு இது ஒரு சாட்சி.

ஏனோ தானோவென்று ஏற்பட்டதல்ல இந்த இந்து மதம். இந்த மதத்தின் ஒவ்வொரு கருத்துக்கும் பின் சீரிய பலப் பல உண்மைகள் பொதிந்துள்ளன. அறிவியலார் அறிந்துள்ளதோ, முடிவில்லாத இயக்கம் ஒன்றை மட்டுமே. ஆனால் அந்த இயக்கத்தில் நடராஜர் அறிவிக்கும் படைப்புக் கோட்பாடுகளை அவர்கள் அறிந்திலர். அவை என்னவென்று பாப்போம்.

உடுக்கை எழுப்பும் ஒலி

நடராஜரது உடுக்கை ஒலியில் படைப்பு ஆரம்பமாகிறது. உடுக்கை எழுப்பும் ஒலி ஓங்காரமாகும் . தோற்றமில்லா நிலையிலிருந்து ஓடிக்கொண்டே வரும் பிரபஞ்சம், ஓங்கார ஒலியால் மாறுபாடு அடைந்து, தோன்றும் பிரபஞ்சமாக, (manifest Universe) அதாவது படைக்கப்பட்டதென உருமாறுகிறது. இன்றைய அறிவியலில், படைப்பு என்பது பெரும் வெடிப்புச் சிதறலாகவோ (Big Bang) அல்லது கோர்க்கப்பட்ட அமைப்பிலோ (String theory) இருக்கலாம் என்பவையே அனுமானங்கள். ஆனால் நடராஜர் காட்டும் படைப்பு ரகசியம் வேறு. அது ஓங்காரப் பிரம்மத்திலிருந்து ஆக்கம் உண்டாகிறது என்று காட்டுவது.

ஓங்காரப் பிரம்மத்தில் அகரம் முதல் அக்ஷரம். ஓங்கார ஒலியின் தொடர்ச்சியாக, பல்வேறு கூறுகளாக இருப்பவை பீஜாக்ஷரங்கள். அவை ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொருவித இயல்பையும், சக்தியையும் கொண்டவை. அவற்றைப் பகுத்து அந்தந்த சக்திகளை ஒவ்வொரு கடவுளாக, அவரவர் மன, குண, ஆன்மிக நிலைக்கு ஏற்ப வழிபட உதவுமாறு அமைத்துள்ளனர் வேத ரிஷிகள். மந்திர, யந்திர, தந்திர வழிகள் என இன்னின்ன சக்திகளை அடைய, இன்னின்ன வழிகள், இன்னின்ன பீஜாக்ஷரங்கள் என்று அமைத்துள்ளனர். இவை யாவுமே எங்கும் வியாபித்துள்ள பரம் பொருளின் உட்-கூறுகள். 

இதை இங்கே சொல்வதற்கு இன்னொரு காரணமும் இருக்கிறது. தமிழ்ப் பற்று என்ற பெயரில் சமஸ்க்ருதத்தை இகழ்வது என்ற கலாசாரம் தமிழ் நாட்டில் இருக்கிறது. சமஸ்க்ருதத்தில்தான் அர்ச்சனை செய்ய வேண்டுமா? தமிழில் செய்யக் கூடாதா, தமிழில் செய்தால் இறைவனுக்குப் புரியாதா, அவன் தமிழில் கேட்க மாட்டானா, என்றெல்லாம் வாய்க்கு வந்தபடி பேசுகிறார்கள்.

எந்த மொழியில் வேண்டுமானாலும் இறைவனை நினைக்கலாம், வணங்கலாம், துதிக்கலாம். அவரவர் விருப்பம். இன்னும் சொல்லப்போனால் மனத்தின் மூலமாகத்தான் உள்நோக்கி அவனை நினைக்கிறோம். ஆனால் கோயில் விஷயம் வேறு. கோயில்களில் மந்திர, யந்திர அல்லது தந்திர வழியில் ஆதார பீஜாக்ஷரங்களை நிலை நிறுத்தியிருப்பர். மேலே கூறப்பட்ட அடிப்படை விஷயங்களைப் பாருங்கள். தெய்வங்கள் தொடங்கி, கிரகங்கள் வரை பீஜாக்ஷரத்தால் குறிக்கப்பட்டுள்ளன. அவை அவ்வவற்றின் ஆதார சுருதி. அந்த ஆதாரத்தின் அலை வரிசையை அடையுமாறு அமைக்கப்பட்டவைகளே மந்திரங்கள், உச்சாடனங்கள் முதலியன. அப்படி அமைந்த அலைவரிசையில் அர்ச்சனை நடந்தால் ஆதாரத்தைப் போய் அடையும். அங்கே பார்க்க வேண்டியது என் மொழியா உன் மொழியா என்பது அல்ல. எந்த அலை வரிசை என்பதுதான் முக்கியம். அது அமைந்த மந்திரம் மற்றும் அர்ச்சனைதான் முக்கியம். அது இல்லாமல், தான் விரும்பும் மொழியில்தான் சொல்ல வேண்டும் என்றால், அதற்கு, கோயிலுக்குப் போய்தான் சொல்ல வேண்டும் என்று இல்லை. வீட்டிலேயே சொல்லிக் கொள்ளலாம். எனவே அந்தந்த கோயில்களில் வழி வழியாக இருந்து வரும் ஆதாரமான வழிமுறைகளைச் சிதைக்கக்கூடாது.

மீண்டும் உடுக்கை ஒலிக்கு வருவோம். ஒலி அலைகள் ஏற்படுத்தும் அதிர்வுகளால் படைத்தல் (Creation) ஆரம்பமாகிறது என்று உடுக்கை ஒலி உணர்த்துகிறது. இப்படி இருக்கலாம் என்று அறிவியலாரில் ஒரு சாரார் இப்பொழுது எண்ணத் தொடங்கியிருக்கின்றனர். படைக்கும் நேரத்தில் நடராஜர் அடித்த உடுக்கையின் ரீங்காரம், தோன்றும் பிரபஞ்சம் முழுவதையுமே ஆக்ரமிக்கும். ஓங்கார ரூபமாக அவனே எங்கும் வியாபித்துள்ளான் என்று பிரமாண நூல்கள் சொல்வதால் அண்டம் முழுவதும் அவ்வொலி– அந்த ஓங்கார ஒலி இருக்க வேண்டும். எந்தச் செயலைச் செய்யும் முன்னால், நம்மைச் சுற்றி என்றென்றும் இருக்கும் அந்த ஓங்கார ஒலியை உச்சரித்து, அதன் மூலம் அந்த ஓங்கார ரூபியை நம் செயலுக்கு அதிகாரியாகவும், சாட்சியாகவும் வைக்கிறோம்.

ஓங்காரமே எங்கும் வியாபித்துள்ளது என்பதற்கு சாட்சி என்ன என்றால், இப்படியும் சொல்லலாம்:

அண்டத்தில் உள்ளதே பிண்டத்திலும் உள்ளது என்று நம் முன்னோர்கள் சொன்னார்கள். அண்டத்தில் பிரம்மாண்டமாக, இடைவிடாத இயக்கத்துடன் நடராஜர் உருவில் பிரபஞ்சங்கள் அடுத்தடுத்து சுழன்று கொண்டிருப்பதைப் போல, அணுவிலும் வட்டப் பாதையில் இடைவிடாமல் இயக்கம் நடந்து கொண்டுருக்கின்றது.

ஓங்காரமும் அப்படியே. அண்டத்தில் எங்கும் ஓங்காரம் ஓடிக்கொண்டிருந்தால், பிண்டத்திலும் அது ஒலித்துக் கொண்டிருக்க வேண்டும் அல்லவா? ஆம். ஒலித்துக் கொண்டிருக்கின்றது. இது உண்மையே என்று தெரிந்து கொள்ள நம் உடலில் ஓடும் இயக்கமான ரத்த ஓட்டத்தைக் காது கொடுத்துக் கேளுங்கள். ஸ்டெதெஸ்கோப்பை ரத்த நாளங்கள் உள்ள கை மீது வைத்துக் கவனியுங்கள். அற்புதமான ஓங்கார ஒலியே கேட்கிறது. வாழ்வாதாரமான ரத்தம் ஓங்கார ஒலியுடன் நம் உடலைச் சுற்றிச் சுற்றி வருகிறது– படைப்பின் ஆதாரமாகிய அணுத்துகள்கள் அண்டத்தைச் சுற்றிச் சுற்றி ஓங்கார ஒலியுடன் வருவதைப்போல.

இங்கே ஒரு கேள்வி எழலாம். ஒலி அலைகள் பயணிக்க ஒரு மீடியம் வேண்டுமே, ஒலி அலைகள் வெற்றிடத்தில் பயணிக்காதே என்று கேட்கலாம். அங்கும் நடராஜரது உடுக்கை ஒலி ஒரு க்ளூ கொடுக்கிறது.

எண்ணில்லாத இந்தப் பிரபஞ்சங்கள் முழுவதும் நடராஜரின் இயக்கம் ஊடுருவி இருக்கிறது என்பதை அவரது நடனம் காட்டுகிறது. அப்படி இருக்க அங்கே வெற்றிடம் எப்படி இருக்க முடியும்? வெற்றிடம் என்று நாம் நினைக்கும் பகுதியிலும் பரம் பொருள் ஊடுருவியிருக்கிறான் என்பதல்லவா வேதம் காட்டும் அறிவு? அதன்படி வெற்றிடம் என்பதே கிடையாது. வெற்றிடம் என்று நாம் நினைக்கும் பகுதியிலும் நாமும், நம் அறிவியலாரும் அறியாத ஏதோ ஒரு பொருள் இருக்க வேண்டும். (அதை இன்று அறிவியல்dark matter என்ற பெயரில் ஒத்துக் கொள்கிறது.) உடுக்கையின் ஓங்கார ஒலி அவற்றின் வழியே ஊடுருவி பல நிலைகளிலும் படைப்புக்கு உறுதுணை ஆகிறது என்பதே உடுக்கை ஒலி காட்டும் ஞானம்.

இந்த ஒலி நம் காதுக்குக் கேட்க வேண்டும் என்பதில்லை. அதைக்கேட்க வேண்டுமானால், அந்த மூலாதாரத்தை நோக்கி பக்தியோ, முக்தியோ, சித்தியோ, வித்தையோ (32 வித்தைகள் பற்றிய குறிப்புகள் வெவ்வேறு உபநிஷத்துக்களில் காணப்படுகின்றன.)— ஏதோ ஒரு வழியில் நாம் பயணிக்க வேண்டும்.

அப்படிப் பயணிக்கவில்லை என்றாலும், அந்த ஒலி அலைகள் அடைந்த பரிணாம வகைகளை இன்று நாசா (NASA) விஞ்ஞானியர் செவிமடுத்து, பேச்சிழந்து நிற்கின்றனர்.

சமீபத்திய ஆராய்ச்சிகளின் மூலம் நம் சூரிய மண்டலத்தில் இருக்கும் கிரகங்கள் ‘பேசி’க் கொள்வதை செவிமடுத்துள்ளனர். ஒரு குறிப்பிட்ட அலை வரிசையில் கிரகங்கள் ரேடியோ அலைகளை வெளிவிடுகின்றன. இவற்றைக் காதால் கேட்கும் வண்ணம் ஒலி அலைகளாக மாற்ற முடியும். அப்படிச் செய்த போது, இந்த ஓசையை ஓர் இசையாக இந்த கிரகங்கள் வெளிப்படுத்துகின்றன என்று தெரிய வந்துள்ளது. அப்படிக் கேட்ட ஒலியில், சனிக் கிரகத்தின் ஒலி பிரமிக்கத்தக்கதாக உள்ளது. அதை இங்கே கேட்கலாம்.

நாதப் பிரம்மம்

இசை என்று சொல்லும்பொழுது, நாதப் பிரம்மம் என்பது நினைவுக்கு வருகிறது. நாதமே பிரம்மம் என்றால், நான்முகப் பிரம்மன் வெளிப்பட்ட இடமான, தோன்றும் பிரபஞ்சத்தின் ஆரம்பத்தில் ஓங்காரம் எழும்பிய போது, நாதமும் வெளிப்படிருக்க வேண்டும் அல்லது நாதமாக வெளிப்பட்டிருக்க வேண்டும் என்றாகிறது. இதை விஞ்ஞானம் இன்னும் அறியவில்லை.

இந்த நாதப் பிரம்மம் ஏழு ஸ்வரங்களாக உள்ளது. இவை சாம வேதத்தின் ஆதார ஸ்வரங்கள். எண் வடிவிலும் இவற்றைக் குறிப்பர். அவை தரும் வெவ்வேறு ராகத்தில் கடவுளை அடையும் அலை வரிசை உண்டாகிறது. சாம கானத்தில் இறைவன் இறங்கி வருதல் அதனால் சாத்தியமாகிறது.

தோன்றும் பிரபஞ்சத்தில் அணுக்கள் பயணித்தபோது அவை ஓங்காரத்தையும், நாதத்தையும் சுமந்து கொண்டோ, அல்லது அவற்றால் செலுத்தப்பட்டோ இன்னும் இயக்கத்தில் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. அறிவியலாருக்கு எட்டியுள்ள Doppler Effect அவற்றுக்கிடையே இருக்கும் ஒருவித பேச்சு அல்லது நாதம் என்று கொள்ளலாம். அவற்றுக்கு அலைவரிசையும், நிறமும், வடிவும் இருக்கிறது என்பதை இன்றைய அறிவியல் மூலமே தெரிந்து கொள்கிறோம்.

இந்த அணுக்களும், அவை கொண்ட பொருள்கள் அனைத்தும் தத்தமக்கென்று பரிபாஷையைக் கொண்டிருக்கும் என்பது சாத்தியமென்று தெரிகிறது. நம்முடைய பிரதேசம் என்று பார்க்கையில் சில விஷயங்கள் முன்னோரால் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றுள் ஒன்று, சாயாக் கிரகங்கள் எனப்படும். ராகு, கேது நீங்கலாக மீதி ஏழு கிரகங்களும் இந்த ஏழு ஸ்வரங்களையும் கொண்டவை என்பதே. அவற்றுக்கு நிறமும் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. எந்த அடிப்படையில் உருவாக்கினார்கள் என்று நமக்குத் தெரியவில்லை. ஆனால் அடிப்படை என்று ஏதோஒன்று உள்ளது என்று தெரியப்படுத்தும் வண்ணம், சில விஷயங்கள் நம் சிற்றறிவுக்குத் தென்படுகிறது.

நிறம் என்று பார்க்கையில், ஆதார நிறங்கள் பச்சை, சிவப்பு, நீலம் ஆகியவை. கிரகங்களில் இவை முறையே, புதன், செவ்வாய், சனி ஆகும்.

இப்பொழுதுதான் அதிசய ஒற்றுமை வருகிறது. இவற்றின் ஸ்வரங்கள்:

புதன் – ஸ

செவ்வாய் – ரி
சனி – ப

தமிழ்ப் பண்ணில் (ஆய்ச்சியர் குரவையில் காணலாம்) இவை முறையே குரல் (கிருஷ்ணா), துத்தம் (நப்பின்னை), இளி (பலராமன்) ஆவர்! இவற்றை ஆதாரமாகக் கொண்டுதான் பல வித இசை எழுந்துள்ளன.

இவற்றின் தெய்வங்கள் யார் என்றால் (இவை நக்ஷத்திர சூக்தம் என்று யஜுர் வேதத்தில் உளளன.)

புதன் – ஸ – த்ரிவிக்ரமன் (வாமனன்)செவ்வாய் – ரி – பூமி
சனி – ப – பிரஜாபதி (இவரிடமிருந்து உயிர்கள் உற்பத்தியாகின்றன.)

இவை மூன்றும் படைக்கப்படும் ஆதாரமான விஷயங்கள் மற்றும் அவற்றின் காப்பாக மூவுலகமும் அளப்பவன் (த்ரிவிக்ரமன்). சுருக்கெழுத்துப் போல ஆதாரமான அலைவரிசையிலும், நிறத்திலும், அக்ஷரத்திலும் இவை உள்ளன. ஆரம்பத்தில் இவை ஓங்காரத்தில் கிளம்பி, பிரபஞ்சம் விரிய விரிய இவையும் எளிய பகுப்புகளாக உருமாறி, யாருக்காக இந்த படைத்தலைச் செய்தானோ, அந்த ஜீவர்களாகிய நாம் வாழ வகை செய்துள்ள பாங்கே இவை எல்லாம்.

இதில் இன்னொரு அதிசயமும் உள்ளது.

புதனைக் குறிக்கும் கடவுள் மால் என்னும் மாயோன். மால் என்றால் மயக்குபவன் என்பது பொருள். செவ்வாயைக் குறிக்கும் கடவுள் சேயோன் எனப்படும் மால் மருகன் ஆன முருகன். மருகன் என்றால் மரபில் வந்தவன் என்று பொருள். மாலின் மரபில், அதாவது வழியில் தானும் மயக்குபவன் என்று அர்த்தம். இவர்கள் இருவருமே, சாதாரண மக்களை எளிதில் மயக்கித் தம் பக்கம் திருப்புகின்றனர். அப்படியும் மயங்காதர்களை சனீஸ்வரன் மாற்றுகின்றான்.

கிரகங்களுக்குள்ளே, சனிக்குத்தான் சனீஸ்வரன் என்று ஈசன் பட்டம் உண்டு. கிரகங்கள் எல்லாம் மக்களுக்கு நல்லது தரவென்று இறைவனிடம் தத்தமக்கென்று வரம் பெற்ற போது, சனி மட்டும் மக்களுக்குத் துன்பம் தருபவனாக தான் இருக்க வேண்டும் என்று கேட்டாராம். ஏன் அப்படி என்று கேட்டதற்கு, துன்பம் வரும் பொழுதுதான் மக்கள் இறைவனை நினைப்பர். அதனால் சர்வேச்வரனான உன்னை நினைத்துக்கொண்டே இருக்க, நான் அவர்களுக்கு அடுத்தடுத்துத் துன்பம் தரவேண்டும் என்று சொன்னாராம். தன் பெயர் கெட்டாலும் பரவாயில்லை, மக்கள் இறை பக்தியைப் பெற வேண்டும் என்ற உயர்ந்த நோக்கத்தில் சனிக் கிரகம் கேட்கவே, அவருக்குப் பெருமை சேர்க்கும் வண்ணம், சனீஸ்வரன் என்று ஈஸ்வரப் பட்டத்தையும் சேர்த்து அழைக்கும்படி இறைவன் செய்தாராம்.

இதிலிருந்து எடுத்துக்கொள்ள வேண்டிய விஷயம் என்னவென்றால், படைப்பின் கடைசிக் கட்டம் வரை அந்தப் பரம் பொருளை அடைய வேண்டுவதற்கான சாத்தியக் கூறுகளை இறைவன் அமைத்துள்ளான்.

கொப்பூழ் தாமரை

படைப்பின் துவக்கத்தில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள மற்றொரு வர்ணனை, திருமாலின் நாபியிலிருந்து எழுந்த தாமரையில் நான்முகப் பிரம்மன் அமர்ந்து உலகத்தைப் படைத்தான் என்பது. இங்கே ஓங்காரம் வரவில்லையே, இந்த வர்ணனையும், உடுக்கை ஒலி வர்ணனையும் ஒத்துப் போகவில்லையே என்று கேட்கலாம்.

இங்கேயும் ஓங்காரம் இருக்கிறது. திருமாலின் கொப்பூழில் மலர்ந்த தாமரை, லக்ஷ்மியின் வடிவம். திருமாலின் இதயம் என்னும் தாமரையில் குடி கொண்டுள்ள லக்ஷ்மியே, தோன்றும் உலகில் தாமரையில் எழுந்தருளுகிறாள். படைப்புக் காலத்தில் கொப்பூழில் மலர்ந்த தாமரை, திருமாலின் அங்கமே. அந்த லக்ஷ்மியைப் பாடும் ஸ்ரீ சூக்தம் என்னும் ரிக் வேதப் பாடல் அவளை எல்லாப் பொருளிலும் உறைபவள் என ‘ஈச்வரீம் சர்வ பூதானாம்’ என்கிறது. அவளை அடைபவர் கேட்கும் ஒலி யானையின் பிளிறல் ஒலி. யானையின் பிளிறல் ஓங்காரமாகும். யானையும் ஓங்கார ஒலியால் அவள் துதிக்கப்படுகிறாள் என்று இந்தப் பாடல் கூறுகிறது. அவள் இருக்கும் இடத்தில் என்றும் ஓங்காரம் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும்.

இயக்கத்தைச் செலுத்திக் கொண்டிருப்பவர் நடராஜர் என்றால், படைப்புக்குள் நிழைந்து கொண்டிருக்கும் அண்டங்களுக்கு சுபிட்சத்தை வழங்கிக் கொண்டிருப்பவள் கொப்பூழ் தாமரையான லக்ஷ்மி.

உடுக்கை ஒலி கிளம்பிய அதே மூலத்தில் நான்முகப் பிரமம்னும் ஓங்காரத்தை பரப்பிக் கொண்டிருக்கிறார். வேதத்தை நினைவுக்குக் கொண்டுவந்து அதை வெளிப்படுத்துவது படைப்பின் அந்த மூலத்தில்தான். இந்த மூன்று கடவுளர்களது ஆதார ரூபத்தை ஒருங்கே வணங்கியவர் முற்காலத் தமிழர்.

மாயோன் கொப்பூழ் மலர்ந்த தாமரைப் பூ’ போல இருந்தது மதுரை மாநகர் என்னும் பரிபாடல் இதைப் பறைசாற்றுகிறது. மதுரையை ஆண்டவன் சோம சேகரக் கடவுளை வணங்கிய பாண்டியன். அவன் ஆண்ட நாடு மாயோன் அளித்த தாமரை போன்றது. (இன்றும் மதுரை நகரம் தாமரை வடிவில்தான் இருக்கிறது). அதனால் சுபிட்சம் பெருகியது. அங்கே ‘பூவினுட் பிறந்தோன் நாவினில் பிறந்த’ – அதாவது பூவில் தோன்றிய நான்முகப் பிரமனது நாவில் தோன்றிய வேத ஒலியைக் கேட்டுத்தான் மதுரை மன்னனும், மக்களும் துயில் எழுவர் (கோயிலில் விடிகாலை வேத முழக்கம் நடந்தது என்று பொருள்).

ஆனால் மற்ற இரு மன்னர்களது தலை நகரங்களான வஞ்சியிலும், உறையூரிலும் கோழி கூவுவதைக் கேட்டுத்தான் துயில் எழுவர் என்கிறது இப்பாடல். சங்க காலத் தமிழர் மும்மூர்த்திகளையும் ஒருங்கே போற்றினர் என்பதற்கு இது ஒரு சான்று. சமயச் சண்டை உருவாகாத காலம் அது.

ஓங்கார ஒலியில் ஆரம்பித்த படைப்பு, மேற்கொண்டு சென்ற விதத்தை இந்தப் பிரபஞ்சவியல் எவ்வாறு விளக்குகிறது என்பதை அடுத்தக் கட்டுரையில் பார்ப்போம்.

(தொடரும்…)

Solar (Margazhi) Garbottam is the basis for general prediction of monsoon next year.

After 2 years of round-the-year observation of astro-meteorology, I have zeroed in on certain features as most reliable ones. They are three in number.

(1) Solar or Margazhi Garbottam that lasts for nearly13 days. This is the time Sun is moving across Purvashada (Pooradam). Each day of this period corresponds to roughly 13 days of Sun’s transit in a star starting from Arudra which happens in June, that is., Vaikasi.

(2) Daily Garbottam which is to be watched every day from December to July. Every day of this period corresponds to 195^th day later. Presence of Garbottam on a day is indicative of rainfall after 195 days.

(3) Planetary combinations that support or spoil rainfall at the time of rainfall.

All the three are supposed to work in tandem and must work in tandem to ensure good rainfall. In 2016 they were so and we found only less deviation. Whether rainfall is good or bad, these three must indicate the same thing.

The situation is a little different in 2017 as we find non-concurrence within these three. When non-concurrence is there, which one takes the lead is found out in this year’s situation.

This year (2017) there were 2 major planetary combinations - one occurred in SWM and another (others) in NEM season. The former one was a singular event of Venus in eastern sky in the morning transiting stars Magha to Chitra between Sep 15^th and Nov 8^th. This corresponded to Solar Garbottam which was posted on 12th Dec, 2017 The relevant part of the table from that post is reproduced below. It rained during this period till Venus completed this transit on 8^th November.

Day	Date of Garbottam	Observation	Date of Impact (Fortnight)	Prediction
7	3rd - 4th Jan, 2017	Wind- Occasional Drizzles- Nil Lightening- Nil Thunder-Nil Clouds-Good	13th September to 26thSeptember 2017.	Good rains in the 2nd quarter of the fortnight. Between 18thand 21st Sep 2017.
8	4th – 5th Jan, 2017	Wind- Occasional Drizzles- Nil Lightening- Nil Thunder-Nil Clouds- Moderate to Good.	27th September to 10th October 2017.	Moderate rainfall in the 2nd quarter of the fortnight. Between 29th Sep and 2ndOctober 2017
9	5th - 6th Jan, 2017	Wind- Good Drizzles- Nil Lightening- Nil Thunder-Nil Clouds- Good	11th October to 23rd October 2017.	Good rainfall in the middle of the fortnight. Between 14thand 18thOctober 2017.
10	6th - 7th Jan, 2017	Wind- Good. Drizzles- Nil Lightening- Nil Thunder-Nil Clouds- Good.	24th October to 6th November 2017.	Rainfall in the 1st week of November.
11	7th - 8th Jan, 2017	Wind- Nil Drizzles- Nil Lightening- Nil Thunder-Nil Clouds- Nil	7th November to 19thNovember 2017.	Dry weather.
12	8th - 9th Jan, 2017	Wind- Nil Drizzles- Nil Lightening- Nil Thunder-Nil Clouds- Nil.	19th November to 2ndDecember 2017.	Dry conditions.
13	9th - 10th Jan, 2017	Wind- Occasional Drizzles- Nil Lightening- Nil Thunder-Nil Clouds- Good.	2nd December to 15thDecember 2017.	Good rains in the middle of the fortnight. Between 6thand 10thDecember 2017.

One can notice that Solar Garbottam gave dry days from the 2^nd week of November till the end of December with only a few days (6^th to 10^th   Dec) showing rainfall. This means the major part of NEM 2017 is dry.

Coming to the planetary combinations, the last set of planetary combinations for the year in support of rainfall started on 13^th December (Venus- Mercury closeness) while another set started on 16^th December. This happened almost in the fag-end of the NEM season. Both of them continued till December end with the former ending on 9^th January 2018 and the latter on 14^th January 2018.

The reality check shows that the planetary combinations didn’t work in the absence of Solar Garbottam.

The potency of these sets of planetary combinations cannot be doubted as we saw the dates of their occurrence tallying with the directions exactly – but not within the location of NEM. For example, the western section indicated by them pulled cyclone Ockhi to west of India, to Lakshadweep and Mumbai. The North- North east indicator which in normal circumstances should have helped northern limits of NEM regions, dragged it to NE India and Bangladesh. What was South West went beyond India and benefited Arabian Peninsula. What was east rained at Philippines!

Witnessing all these, the inference we can make is that in the absence of Solar or Margazhi Garbottam, the rainfall expected over larger regions under the aid of planetary combinations do not necessarily materialise.  

For Chennai, the local Garbottam also was for a few days in NEM and that is what had happened.

In this NEM (2017) 2/3 features did not support rainfall for Chennai. They are Solar Garbottam and local Garbottam. Even though 3 sets of planetary combinations were present from 13^th December onwards, they could not bring in rainfall.

Since the same trend is found throughout Tamilnadu, I have to assume that solar and local Garbottam were negative for rest of TN also. If more people start watching Garbottam in their respective regions at least during the Solar Garbottam, it will be useful to draw better inferences.

PS.

I am planning to start a blog exclusively for astro-weather prediction. I will start posting the basics of Garbottam and how to predict rainfall through that. Initial post will be intimated in the current blogspot while no more weather posts will appear here. Interested ones are kindly asked to follow that blog (after the announcement is made here). However I will be regularly tweeting my posts of the weather blog.  

Mitanni- Hittite Treaty – a proof of Aryan Invasion / Migration? (Part 1)

 The Mitanni- Hittite peace treaty of c.1380 BCE is seen by Aryan Invasion Theory (AIT) proponents as an external evidence for Aryans before entering India.

In his paper “Early Indian history: Linguistic and textual parameters”, Michael Witzel (1995:15) says, “Although the internal stratification of the Vedic corpus is clear, absolute dates are difficult to establish (cf. Mylius 1970; Rau 1983). There is only external evidence, such as the Mitanni treaty of c. 1380 B.C., mentioning major Rig vedic deities (Indra, Mitra, Varuna and the Nasatyas; [Mitanni-IA is linguistically slightly older than 1400 BCE])..”

In page 29 of the same paper, he says, “Our starting point on linguistic grounds must remain the presence of a branch of Indo-Aryans in Northern Mesopotamia before c. 1380 B.C., names of whose deities - Varuna, Mitra, Indra and Nasatya (Aśvin) - have come down to us in a Mitanni-Hittite agreement.”

Witzel is banking only these four names as a proof of pre-Aryan presence outside India before the so-called Vedic Age started in India. To support this he changes the words of the treaty (& other sources) wherever possible to make it to sound like a Sanskrit word. For example he thinks that the Indo-Iranian ‘zdh’ became ‘edh’ in Vedic Sanskrit (2001:65) but turns a Nelson’s eye when it comes to the letters clinging to Mitra, Varuna etc in the treaty.

The issue of correct translation.

The names of the Vedic deities do not appear as they are in the Vedas.

In the translation of the Luckenbill (1921) (the first one to have translated the treaty by working on the earliest translation done in parts by Winckler in 1907) the names appear as follows:

 the gods Mitrashshil,

the gods Uruwan- ashshil,

the god Indar,

the gods Nashatianna

The same names appear in another part of the treaty that describes a struggle between Shuttarna, son of Artatama, and Mattiuaza, son of Tushratta, for the kingship of Mitanni as follows:

the gods Mitrashshil,

the gods Arunashshil,

the god Indara,

the gods Nashatianna.

One can notice that Luckenbill uses the plural term for all the names except Indra.

What is interpreted as Varuna has a variation in the two contexts as ‘Uruwan- ashshil’ and ‘Arunashshil’. But both treaties were signed in the period of the same Mitanni king. Then is it a scribal error or were they different deities? One sounds like Varuna  and the other like Aruna, meaning the Sun. This meaning is feasible given the fact that the Hittite king called himself as Sun in the treaty.

But Witzel takes them only as Mitra, Varuna, Indra and Nasatyas.

Let’s take a look at Witzel’s translation.

Transcription of cuneiform	Interpretation	Vedicequivalent
a-ru-na, ú-ru-wa-na	Varuna	Varuṇa
mi-it-ra	Mitra	Mitra
in-tar, in-da-ra	Indra	Indra
na-ša-ti-ya-an-na	Nasatya-nna	Nāsatya

(taken from Wikipedia article here)

One can see that he has left out the last letters of the names, but he does not take such liberties with words when it comes to using them to show that Mitanni was pre-Vedic. He used to stick to even a single letter to prove his point.

He is also silent on the plural names for Mitra and Varuna. Are there many gods of Mitra and Varuna in the Vedic culture?

Nasatyas are plural because they refer to Asvins. Indra is singular but what is his take on ‘Gods’ of Mitra and Varuna?

Another question is whether there is concurrence among scholars on the exact translation of the names. The very basic names of the treaty, namely those who signed the treaty are spelt differently by Luckenbill. He uses the name Shubbiluliuma which is Suppiluliuma for Witzel. The other name Shattiwaza of Mitanni is mentioned as Mattiuaza by Luckenbill. Since the names Mitra, Varuna etc., are crucial proofs for the presence of pre-Vedic words in that part of the world, Witzel has to first disprove the names given by Luckenbill, besides explaining why the ending letters should be deleted at all if not for serving his own purpose of making them sound like the names of Vedic deities.

Were these Gods from Mitanni or Hatti?

The strangest part of his narration on these names in his paper “‘Autochthonous Aryans? The Evidence from Old Indian and Iranian Texts” is that he keeps repeating them as Mitanni words, while they appear as Gods of Hatti in the treaty.

Hatti and Mitanni were neighbours but they did not share the same language, or we can be certain that they did not share the same Gods as seen from this and other treaties. 

(In the picture Mitanni was located on the east of upper Euphrates and Hatti was to its North West. From the treaty it is known that Mt Lebanon and Euphrates formed its south eastern boundaries.)

This treaty and other treaties of these kingdoms contain references to numerous Gods. But the reference to these four Vedic gods appears only in the context of Hatti-Gods. Hatti was an over powering kingdom as per this treaty which was enforcing terms on the Mitanni king. There is no history of Hittites moving to India in the supposed period of Aryan migration. How then the Hittite Gods entered India?  

Most of the Gods mentioned in the treaty have no name. They were either god or gods of some part of nature like river, mountain, sky and so on. Certain names do occur often – like the names Sin, Samash, Anu, Antum, Enbil and Ninlil. In the treaties translated by Luckenbill the last four names appear six times in comparison to Mitra et al which appear only two times. Anu et al were very popular Gods found throughout the region here. Why then they were not taken by the migrating Indo-Aryans when they entered India? Why only Mitra et al were taken by them? This part also must be clarified  by Witzel.

If names like Mitra matter in deciding which way the migration had taken place, there is a name that sounds recent or post-Vedic in one of the treaties written by the grandson of Shubbiluliuma.

Mutallu, the grandson of Shubbiluliuma re-made a treaty that his father Murshili signed with – hold your breath – Rimisharma!

Sharma in Rimisharma is a common surname in India for Brahmins. It is traced to Sanskrit roots and is interpreted to mean teacher or a chanter. This name appearing in Hittite treaty as the king of Aleppo / Halab (in pic) before 1300 BCE could be interpreted as a strong proof of movement from India to Mesopotamia, if we were to follow Witzel’s logic.

Sharma being a Brahman surname, this name indicates migration of Vedic people from India. Why not we take it this way? 

Moreover this name seems to have changed into Latin as ‘sermo’ and ‘sermon’ (Sharma > serma > sermo > sermon) which means discourse or talk which is what a ‘Sharma’ is supposed to do. 

Isn’t this name Rimisharma a proof of migration out of India and influence on languages of Europe?

(continued in Part 2)

References:

Luckenbil.D.D., ‘Semitic Languages and Literatures’, Volume XXXVII April 1921 Number3 https://archive.org/stream/jstor-528149/528149_djvu.txt

Witzel Michael., ‘Autochthonous Aryans? The Evidence from Old Indian and Iranian Texts’, 2001.

Witzel Michael,. “The home of the Aryans”

Zoroastrian Heritage, http://www.heritageinstitute.com/zoroastrianism/ranghaya/mitanni.htm

Zoroastrian Heritage, http://www.heritageinstitute.com/zoroastrianism/ranghaya/suppiluliuma_shattiwaza_treaty.htm

[Mailed to Witzel (witzel@fas.harvard.edu)]

2G verdict: a shot in the arm for Congress!

Shocking – is a milder term if we consider the just delivered 2G verdict. Here after we can use the term ‘2G-ised’ when we come across the kind of verdict we got on 2G corruption case. And it is doubtful whether we will ever come across a repeat of 2G corruption – because such cases, even if they are far greater (or worse) than 2G corruption, would never see the light of day given the kind of nexus in which the political hand is a big suspect.

The biggest gainer is not even the DMK, it is the Congress! Congress has been acquitted of any corruption image as 2G was made out to be face of corruption of all times perhaps. Now we see everything so so good of Congress. It is a corrupt free party. It is secular embracing all religions, Christian, Muslim and now Hindus also. Look at how Rahulji is making temple visits. How Rahulji is younger than Modiji in age and maturity. How Rahulji has not even married for the sake of service to the country. How Rahulji is caring about his mother and women and everyone. Is there anything that is not in Rahulji that you find in Modiji?

What a wonderful template has been handed over to Rahul to help his baby steps make giant leaps! Is the BJP aware of image make-over that Congress has got from this verdict? No one would believe the theory that the court has delivered this verdict without a remote control behind it. If in the coming days BJP sings paeans on the DMK, if Dr Swamy opens his mouth praising the DMK as a Hindu party with which BJP can align and if corruption cases are filed against ADMK leaders, know that a remote control has indeed worked.

Elections are fought in this country on ‘anti’ platforms. BJP gained in the last elections due to anti-Congress vote. Congress was perceived as a corrupt party (thanks to 2G case) and also an anti-Hindu party. Rahul had taken care of latter as was seen in the just concluded Gujarat elections. Now the 2G verdict has wiped out the corrupt image of the congress as a zero- corrupt party. On what plank the BJP is going take on the Congress in 2019?  

Food for Thought from Mahabharata:6-9.

Sanjaya to Dhritharashtra:-

“Brave kings conversant with virtue and profit have become covetous of Earth. Endued with activity, they would even cast away their lives in battle, from hunger of wealth...Desirous of enjoying Earth, the kings, O chief of the Bharatas, have become like dogs that snatch meat from one another. Their ambition is unbounded, knowing no gratification”.

This is the state of Bharat 5000 years ago, and continues to be so even after monarchy has given way to democracy.